TWEE DUITSE SOLDATEN

Een kleine foto van twee veldkruisen en een uitge​brand Duits legervoertuig in Liessel ontbeerde lange tijd elke toelichting. De expositie ‘Deurne 70 Jaar Be​vrijd’ veranderde dat.

Door Frank van den Heuvel | Eindhovens Dagblad | YSSELSTEYN/LIESSEL – Het fotoo​tje was tien à vijftien jaar gele​den in een schoenendoos afge​geven bij Harrie Martens. Die schreef in het verleden al meer​dere boeken over Liessel en staat in het dorp bekend om zijn betrokkenheid bij de loka​le historie. „Daarom kwamen ze bij mij aan de deur. De foto’s wa​ren afkomstig uit de nalatenschap van de familie Van Moorsel, die vroeger aan de Kanaalstraat in Liessel woonde.

De jongelui – ze kwamen uit Asten – vonden het jammer om de doos weg te gooien en dachten: misschien kan Harrie er nog iets mee.” Een van de afbeeldingen toonde twee veldkruisen met op de ach​tergrond een verwoest Duits ver​kenningsvoertuig. Nadere toelich​ting ontbrak: geen namen, geen plaatsaanduiding. Harrie Martens haalde de foto weer eens tevoor​schijn bij de voorbereidingen op de expositie ‘Deurne 70 jaar Be​vrijd’ in de Deurnese heemka​mer, afgelopen najaar. Martens: „Theo Vosmeer, een van de heem​kundigen die betrokken waren bij de tentoonstelling, vond het met​een een typisch beeld. De foto werd vergroot en kreeg een plekje in de tentoonstelling, Theo zette de foto op DeurneWiki.”

Richard Schoutissen, de Deurne​naar die veel onderzoek verricht naar Duitse oorlogsslachtoffers en daarover een eigen website be​heert, zag het fotootje bij toeval tijdens de jaarljkse foto- en film​avond van de heemkundekring en vroeg Harrie Martens om extra informatie. De afbeelding werd daarop ook getoond op de fotoher​kenningsbijeenkomsten van het Liessels Historisch Erfgoed (LHE). Jan Goevaerts was daar ook aan​wezig en werd verrast. „Ik herken​de met name het legervoertuig, dat aan beide zijden een stuur had. Dat vond ik toen zo apart, dat ben ik nooit vergeten.” Goe​vaerts was destijds acht jaar. „Maar ik zie ’m zo nog staan.”
Goevaerts wist dat kruisen en de achtwielige pantserwagen niet aan de Kanaalstraat hadden ge​staan, zoals werd vermoed, maar aan de Snoertsebaan, nabij de Brink en de Veldhoeve. Daarna ging het snel. Jan en Schoutissen zochten contact en dankzij het uitgebreide archief van Schoutis​sen vielen langzaam alle puzzel​stukjes op hun plaats.

De naam van een van de twee Duitse soldaten werd via de docu​mentatie van Schoutissen achter​haald: Heinrich Kessler, geboren op 15 oktober 1918, gestorven op 29 oktober 1944, gedurende de bloedige ‘Slag om de Peel’, waarb​ ij de Duitse troepen zich opricht​ten en kortstondig Liessel, Neer​kant en Meijel heroverden.
Kessler werd na de oorlog herbe​graven op de Duitse begraafplaats in Ysselsteyn. Naast hem ligt de soldaat, die ook aan de Snoertse​baan naast hem had gelegen. Bij hem geen naam op het kruis, maar de aanduiding: ‘Ein Deutscher Soldat’.
Zo kreeg een anoniem fotootje in een volle schoenendoos in de voorbije maanden meer en meer kleur. Goevaerts en Martens: „Dat zeventig jaar na dato, via een reeks van toevalligheden, de ach​tergrond van die kruisen en het le​gervoertuig naar boven komt, dat is toch wel bijzonder.”

Verder onderzoek naar twee soldaten

DEURNE – Dankzij het archief van Deurnenaar Richard Schou​tissen werd meer informatie ge​vonden over de twee Duitse sol​daten, die in 1944 aan de Snoert​sebaan in Liessel werden begra​ven. Schoutissen doet al jaren​lang intensief onderzoek naar oorlogsslachtoffers, zeker ook van Duitse kant. Hij vertelt: „Na​dat Jan Goevaerts had verteld dat het verkenningsvoertuig aan de Snoertsebaan had gestaan, zijn we samen naar die plek ge​reden. Weer thuis ben ik in mijn archief gedoken. Het was al bekend dat soldaat Heinrich Kessler op deze locatie begraven was geweest in een veldgraf, dus ik heb eerst zijn dossier be​keken. In de stukken was opge​nomen dat het veldgraf – toen de stoffelijke resten in 1949 zijn geborgen – was gemarkeerd met een houten kruisje zonder op​schrift. Precies zoals op de foto dus.”

„Het zou natuurlijk kunnen dat de stoffelijke resten van de twee​de soldaat nog aanwezig waren, ware het niet dat ik snel zijn dossier aantrof bij de onbeken​de Duitse soldaten. Dezelfde lo​catie, dezelfde grafmarkering.
Een match dus.”
„Ik ben nu een uitvoerig onder​zoek gestart naar Heinrich Kes​sler en probeer de nabestaan​den te traceren. Omdat het num​mer van het voertuig duidelijk zichtbaar is, zou ik op deze ma​nier nog kunnen natrekken of deze twee soldaten daadwerke​lijk tot de bemanning hebben behoord. Zo zou de tweede, on​bekende soldaat ook zomaar uit de anonimiteit kunnen worden getrokken.”

*klik op bovenstaande illustratie voor de originele versie