*klik op bovenstaande illustratie voor de gedenkpagina van Meindert Postma

Hoe groot kan iets kleins zijn

Hoe groot kan iets kleins zijn. Een niemendalletje of is het meer?

Het is klein en heel fijn.

Jarenlang heeft het in een hoekje van de kast gelegen bij een oude dame. Ze heeft er een briefje bij geschreven. Niet weggooien! alleen aan de familie overhandigen!

Maar als de jaren voorbijgaan, tientallen jaren, hoe moet het dan in handen van de familie komen? Soms gaat het langs vreemde wegen.

Op zoek naar het verleden van mijn broer die in 1945 omgekomen is, kom ik terecht bij oorlogsslachtoffers Deurne. Daar is een meneer Schoutissen die overal zijn informatie vandaan haalt. De brief die ik hem toestuur brengt hem op het pad van de oude dame.

En dan wordt na enig zoeken het kleine fijne dingetje gevonden waar een verhaal aan vast zit. De oude dame was een jong meisje en mijn broer een jonge man. Ze vonden elkaar blijkbaar aardig en dat moest bevestigd worden door het uitwisselen van een haarlok.

Kort daarna heeft mijn broer tijdens een mijnontploffing het leven verloren. Maar zijn haarlok bleef bewaard tot aan de dag van vandaag met het briefje er bij.

En zo is op zijn sterfdag 67 jaar later het kleine aandenken door middel van meneer Schoutissen in mijn bezit gekomen.

T.Hemrica-Postma.

29 mei 2012

.

.

Auteur met Mien Toonders-Van Goch die het haarlokje 67 jaar bewaarde

.

.

Het bewaard gebleven haarlokje van Meindert Postma

.

Het bewaard gebleven briefje

.

.

.

.

Tinie Hemrica-Postma, zus van Meindert Postma, met haar echtgenoot Arjen Hemrica